W niedzielę 17 marca 2024 r. zapraszamy na odpust parafialny. Porządek nabożeństw: 6.45; 8.00; 10.00; 12.00 (suma odpustowa); 15.00; 16.15 (nieszpory); 20.00.
O życiu św. Herberta pisali hagiograf Lantbert (zm. 1069) i benedyktyński teolog Rupert z Deutz (zm. 1129).
Św. Herbert pochodził z rodu Konradynów. Był synem grafa Hugona z Worms (pol. Wormacja) i jego żony Tietwidy, córki hrabiego Szwabii. Kształcił się w miejscowej szkole katedralnej i w benedyktyńskim opactwie Gorze. W 994 roku otrzymał święcenia kapłańskie z rąk ówczesnego biskupa Wormacji Hildebolda i wkrótce po tym został powołany na urząd kanclerza Italii przez cesarza rzymsko-niemieckiego Ottona III a następnie państwa Franków (po śmierci Bolda Hilde). Po raz pierwszy oba urzędy były w jednych rękach. Św. Herbert był jedną z najważniejszych postaci biorących udział w planie Ottona odnowy rzymskiego imperium (Renovatio Imperium Romanum).
Św. Herbert, jako arcybiskup dał się poznać w Kolonii, jako dobry duszpasterz i mąż pokoju. Wróciwszy do Kolonii po śmierci Ottona III, ufundował benedyktyńskie opactwo Deutz w 1003 roku ku czci Matki Bożej. Św. Herbert zmarł w opinii świętości w wieku ok. 51 lat. Został pochowany w przyklasztornym kościele w Deutz.