Patron parafii

Św. Herbert urodził się w Wormacji w Niemczech około 970 r. Po ukończeniu nauki w szkole katedralnej w Wormacji uczył się dalej w opactwie Gorze w Górnej Lotaryngii. W 24 roku życia został kanclerzem na dworze cesarza Ottona III. W 999 r. papież Sylwester II zamianował go arcybiskupem Kolonii. Czytamy w zapiskach historycznych, że św. Herbert obejmował katedrę kolońską w Wigilię Bożego Narodzenia, 24 grudnia 999 r., wchodząc do niej boso mimo ostrej zimy.

Już jako arcybiskup Kolonii, na prośbę cesarza, towarzyszył mu w jego podróży do Rzymu.

Od 1004 r. św. Herbert, zwolniony z obowiązków w kancelarii cesarza, poświęcał się całkowicie pracy w diecezji.

We wszystkich dostępnych nam życiorysach jest zanotowane, że św. Herbert, jako arcybiskup Kolonii, wiele uwagi poświęcał chorym, biednym i opuszczonym. Zakładał przytułki, które w znacznym stopniu sam utrzymywał. Budował nowe kościoły i klasztory.

W czasie przeprowadzanej wizytacji kanonicznej zachorował. Krótko po przewiezieniu do Kolonii zmarł. Dostępne dokumenty odnotowują, że św. Herbert zmarł 16 marca 1021 r. Jego ciało zostało złożone po drugiej stronie Renu w kościele klasztornym opactwa w Deutz, które sam wybudował. W 1227 r. papież Grzegorz IX ogłosił go świętym. Relikwiarz z doczesnymi szczątkami św. Herberta znajduje się w kościele św. Herberta w kolońskiej dzielnicy Deutz.