Uroczystość zesłania Ducha Świętego
"Weźmijcie Ducha Świętego!"
Ewangelia św. Jana
Jego przyjście jest nieodzowne.
W uroczystość Zesłania Ducha Świętego przeżywamy to, co wydarzyło się podczas pierwszego święta Pięćdziesiątnicy po Zmartwychwstaniu Jezusa. Ponieważ wydarzenie to miało miejsce już po Wniebowstąpieniu, nie zostało opisane w księgach traktujących o ziemskim życiu Jezusa, ale przekazuje nam je księga Dziejów Apostolskich. Jednak już w czytanym dzisiaj fragmencie Ewangelii według św. Jana słyszymy, jak Jezus osobiście przekazuje swoim uczniom Ducha Świętego: «Weźmijcie Ducha Świętego!».
Przychodzi, aby umocnić ich Pokojem, natchnąć swoim Duchem i posłać do świata. Zmartwychwstały Jezus przynosi swoim uczniom Ducha Świętego jako pierwszy-natychmiastowy owoc swojego zwycięstwa nad śmiercią: jak czytamy w Ewangelii Janowej, przychodzi do nich już pierwszego dnia – wieczorem w dniu zmartwychwstania. Nasuwa się tu analogia z pierwocinami plonów składanymi Bogu w dzień Przaśników.
I choć radość uczniów z tego spotkania musiała być wielka i pełna ulgi, to najwyraźniej potrzebowali jeszcze czasu, aby dojrzeć do przyjęcia pełni daru, z którym Jezus przyszedł. Na razie zalęknieni przebywali w zamknięciu i wiemy, że pozostali w nim jeszcze 7 tygodni, aż do dnia Pięćdziesiątnicy. Dopiero w to święto plonów Duch Święty zstąpił na nich jak dojrzały owoc zbawienia.
Duch Święty nie jest jakąś abstrakcyjną mocą, która zalęknionych uczniów przemieniła w ludzi zdolnych do wielkich rzeczy. Duch Święty nie wyłonił się niespodziewanie z jakiegoś kosmicznego niebytu. Pochodzi od Ojca i Syna – został dany przez Boga i do nas posłany dzięki Ofierze Jezusa. To Duch Święty jest zapowiadanym Pocieszycielem – daje pokój, bo jest Duchem Pokoju. Jego przyjście jest nieodzowne, abyśmy byli zdolni wypełnić zadania, do których Bóg nas wyznacza.